Table of Contents Table of Contents
Previous Page  6 / 18 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 6 / 18 Next Page
Page Background

dzisiejszą politykę innowacyjną, bowiemwUnii Europej-

skiej przyjęto założenie, że pomoc publiczna w zakresie

działalności innowacyjnej (B+R) powinna być kierowana

do przedsiębiorstwmałych i średnich (MŚP), bo duże so-

bie poradzą.

 Eksperci podkreślają, że należy zintensyfikować

współpracę między samorządami lokalnymi, sekto-

rem naukowo-badawczym i przedsiębiorcami. Jak

tego typu współpraca przyczynia się do podniesie-

nia poziomu innowacyjności regionu?

 Odbywa się ona zgodnie z założeniami modelu po-

trójnej helisy (MPH), w której każda ze stron relacji nauka

– biznes – administracja, nie tylko wspiera działania B+R

pozostałych podmiotów, ale też przyjmuje role nomi-

nalnie przypisane pozostałym stronom. Oznacza to, że

uniwersytety zaczynają być przedsiębiorcze – stają się

przestrzenią dla powstawania przedsiębiorstw, stają się

kluczowymi animatorami społeczności lokalnej wpływa-

jąc często na decyzje administracji lokalnej i regionalnej.

Firmy z kolei, dzieląc sięwiedzą, szkolącpracownikówczy

uczestnicząc w projektach naukowych, rozwijają funkcje

edukacyjne czy nawet akademickie (niektóre firmy mają

np.prawadonadawaniatytułudoktora).Urzędy,działając

według założeń nowego zarządzania publicznego, także

upodabniają się do przedsiębiorstw, a kształcąc swoich

pracowników – do uczelni. Co ważne, między stronami

pojawiają się podmioty pośrednie, takie jak inkubato-

ry przedsiębiorczości, parki naukowo-technologiczne,

centra transferu technologii, ale też centra obsługi inwe-

storów i eksporterów w urzędach. Powiązania między

stronami modelu mogą mieć charakter dwustronny, ale

prawdziwą synergię osiąga się w modelu trójstronnym,

gdy wszystkie strony wspólnie opracowują założenia

i cele rozwoju kraju i regionu (czy nawet powiatu/gminy)

w ramach narodowych i regionalnych strategii innowacji

(wokresie 5-15 lat) oraz strategii typu foresight (wokresie

15-100 lat). Współpraca ta powinna opierać się na zrozu-

mieniupotrzeb innych stron i dopasowaniu swoich zaso-

bów i działańdowspólnej wizji kraju czy regionu. Ważne,

by podmioty funkcjonujące w regionalnych i lokalnych

systemach innowacjimiały jasno zarysowaną ścieżkę roz-

wojuwraz zmożliwymi instrumentami wsparciawnastę-

pującym układzie: przedsiębiorczość – innowacyjność –

internacjonalizacja. Współpraca wMPH, będąca bazą dla

systemów innowacji na wszystkich poziomach, powinna

bowiem prowadzić do podejmowania działalności mię-

dzynarodowej, zarówno w odniesieniu do eksportu pro-

duktówwielkopolskich przedsiębiorstw, jak i działalności

badawczej, naukowej i dydaktycznej pracowników na-

uki. Administracja powinna wspierać internacjonalizację,

tak jak ma to miejsce w takich krajach jak Niemcy, USA,

Korea Południowa, Japonia czy Chiny. Często polskich

przedsiębiorcówpozostawia się osamotnionychwwalce

zproblemami występującymi wekspansji na rynki zagra-

niczne, które są chronione formalnie i nieformalnie przez

tamtejszą administrację.

 W jakich obszarach powinna zostać wzmocnio-

na współpraca sektora nauki z przedsiębiorcami

w najbliższych latach? Jak przekonać przedsiębior-

cówdo rozwoju kreatywnej działalności?

 Przedsiębiorcy są racjonalni i w większości podejmują

działania w oparciu o kalkulację wymaganych zasobów,