dzisiejszą politykę innowacyjną, bowiemwUnii Europej-
skiej przyjęto założenie, że pomoc publiczna w zakresie
działalności innowacyjnej (B+R) powinna być kierowana
do przedsiębiorstwmałych i średnich (MŚP), bo duże so-
bie poradzą.
Eksperci podkreślają, że należy zintensyfikować
współpracę między samorządami lokalnymi, sekto-
rem naukowo-badawczym i przedsiębiorcami. Jak
tego typu współpraca przyczynia się do podniesie-
nia poziomu innowacyjności regionu?
Odbywa się ona zgodnie z założeniami modelu po-
trójnej helisy (MPH), w której każda ze stron relacji nauka
– biznes – administracja, nie tylko wspiera działania B+R
pozostałych podmiotów, ale też przyjmuje role nomi-
nalnie przypisane pozostałym stronom. Oznacza to, że
uniwersytety zaczynają być przedsiębiorcze – stają się
przestrzenią dla powstawania przedsiębiorstw, stają się
kluczowymi animatorami społeczności lokalnej wpływa-
jąc często na decyzje administracji lokalnej i regionalnej.
Firmy z kolei, dzieląc sięwiedzą, szkolącpracownikówczy
uczestnicząc w projektach naukowych, rozwijają funkcje
edukacyjne czy nawet akademickie (niektóre firmy mają
np.prawadonadawaniatytułudoktora).Urzędy,działając
według założeń nowego zarządzania publicznego, także
upodabniają się do przedsiębiorstw, a kształcąc swoich
pracowników – do uczelni. Co ważne, między stronami
pojawiają się podmioty pośrednie, takie jak inkubato-
ry przedsiębiorczości, parki naukowo-technologiczne,
centra transferu technologii, ale też centra obsługi inwe-
storów i eksporterów w urzędach. Powiązania między
stronami modelu mogą mieć charakter dwustronny, ale
prawdziwą synergię osiąga się w modelu trójstronnym,
gdy wszystkie strony wspólnie opracowują założenia
i cele rozwoju kraju i regionu (czy nawet powiatu/gminy)
w ramach narodowych i regionalnych strategii innowacji
(wokresie 5-15 lat) oraz strategii typu foresight (wokresie
15-100 lat). Współpraca ta powinna opierać się na zrozu-
mieniupotrzeb innych stron i dopasowaniu swoich zaso-
bów i działańdowspólnej wizji kraju czy regionu. Ważne,
by podmioty funkcjonujące w regionalnych i lokalnych
systemach innowacjimiały jasno zarysowaną ścieżkę roz-
wojuwraz zmożliwymi instrumentami wsparciawnastę-
pującym układzie: przedsiębiorczość – innowacyjność –
internacjonalizacja. Współpraca wMPH, będąca bazą dla
systemów innowacji na wszystkich poziomach, powinna
bowiem prowadzić do podejmowania działalności mię-
dzynarodowej, zarówno w odniesieniu do eksportu pro-
duktówwielkopolskich przedsiębiorstw, jak i działalności
badawczej, naukowej i dydaktycznej pracowników na-
uki. Administracja powinna wspierać internacjonalizację,
tak jak ma to miejsce w takich krajach jak Niemcy, USA,
Korea Południowa, Japonia czy Chiny. Często polskich
przedsiębiorcówpozostawia się osamotnionychwwalce
zproblemami występującymi wekspansji na rynki zagra-
niczne, które są chronione formalnie i nieformalnie przez
tamtejszą administrację.
W jakich obszarach powinna zostać wzmocnio-
na współpraca sektora nauki z przedsiębiorcami
w najbliższych latach? Jak przekonać przedsiębior-
cówdo rozwoju kreatywnej działalności?
Przedsiębiorcy są racjonalni i w większości podejmują
działania w oparciu o kalkulację wymaganych zasobów,